Σχόλιο: Π. Παναγόπουλος.   High Fidelity τεύχος έβδομο  11-12 2006

Η προσοχή που δίνει η Audia στις κατασκευές της όσον αφορά θέματα κατασκευής και επιπέδου ποιότητας, αγγίζει τα όρια της τελειομανίας.

Ο ήχος σαν σύνολο διαθέτει τέτοια διαφάνεια και καθαρότητα, που κάνει τα σχετικά σκοτεινά Tannoy TD-12 να λάμπουν.

Αυτό οφείλεται κατά μεγάλο βαθμό στο CD player, που διακρίνεται ιδιαίτερα για τις επιδόσεις του σε αυτόν τον τομέα. Είναι τέτοια τα επίπεδα ανάλυσης αυτού του ντουέτου, ώστε μπορείτε με χαρακτηριστική άνεση να διακρίνετε τις διαφορές ανάμεσα σε δύο καλώδια διασύνδεσης της ίδιας εταιρείας, διαφορετικής όμως κατηγορίας τιμής.

Σαν reviewer λοιπόν και όχι απλά σαν μουσικόφιλος σας λέω ότι θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω έναν ενισχυτή σαν τον Audia Flight Two σαν εργαλείο αξιολόγησης.

Είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικός ο ενισχυτής αυτός  τόσο όσον αφορά τα συνωδά του, όσο και με τις ηχογραφήσεις. Δεν σας κρύβω ότι στο διάστημα της συμβίωσής μας, τον πέρασα και από κάποιες εξετάσεις,  ( συγκρίσεις  ηχογραφήσεων ιδίων τίτλων βινυλίου αλλά από διαφορετικές χώρες κατασκευής )  από τις οποίες μόνον ελάχιστοι ενισχυτές έχουν περάσει με απόλυτη επιτυχία. Το τεστ αυτό το κάνω σχεδόν πάντα με οποιδήποτε συσκευή πέσει στα χέρια μου. Πιστέψτε με, πρόκειτε για την ύστατη σε δυσκολία δοκιμασία.

Ο Flight Two λοιπόν είναι ένας από του ελάχιστους ολοκληρωμένους ενισχυτές σε αυτή την κατηγορία που έχει καταφέρει να περάσει αυτό το τέστ με τέτοια επιτυχία.

Μου υπέδειξε αμέσως την πιο βαθιά και σταθερή εικόνα της εγγλέζικης ηχογράφησης, μου ζωγράφισε με επιτυχία τα πιο ζεστά ηχοχρώμτα της ιταλικής, η οποία όμως υστερεί απέναντι στην εγγλέζικη σε ανάλυση.

Η λειτουργία σε τάξη Α, και η απουσιά ανάδρασης, τελικά δεν κρύβονται.

Ομολογώ πως, παρά το γεγονός ότι ο ενισχυτής τείνει να κλέψει την παράσταση, και το CD player με εντυπωσίασε εξίσου, για να μην πω ακόμα περισσότερο.

Το μηχάνημα αυτό είναι απίστευτα ευγενικό. Ο ήχος του είναι ζεστός, εντελώς φιλικός. Είναι μια συσκευή που θα αγαπήσετε ιδιαίτερα σε νυχτερινές ακροάσεις.

Είναι πολύ ήσυχο, ενώ αγνοεί τελείως το βάσανο που ταλανίζει τις περισσότερες  ψηφικές συσκευές ανάγνωσης, και ονομάζεται γρέζι. Σε αυτό το σημείο το CD Two προσπερνάει θεαματικά το οτιδήποτε έχω ακούσει στην κατηγορία τιμής του.

Από την άλλη, η ακεραιότητα της φινέτσας του το κατατάσει στις ουδέτερες και αχρωμάτιστες συσκευές.

Κοιτάξτε καλά αυτό το δίδυμο. Κοιτάξτε το και πείτε μου: Υπάρχει κάτι αντίστοιχο σε αυτήν την κατηγορία τιμής; Η απάντηση εκ των προτέρων είναι <<όχι>>.